Zespół astronomów odkrył, że Mały Obłok Magellana jest rozrywany przez grawitację Wielkiego Obłoku Magellana, co objawia się nietypowym ruchem masywnych gwiazd i brakiem rotacji galaktyki. Odkrycie to podważa dotychczasowe szacunki dotyczące masy i historii SMC oraz rzuca nowe światło na dynamikę interakcji galaktyk.
Zespół kierowany przez Satoya Nakano i Kengo Tachihara z Uniwersytetu Nagoya w Japonii ujawnił nowe informacje na temat ruchu masywnych gwiazd w Małym Obłoku Magellana (SMC), małej galaktyce sąsiadującej z Drogą Mleczną. Ich odkrycia sugerują, że przyciąganie grawitacyjne Wielkiego Obłoku Magellana (LMC), większego towarzysza SMC, może rozrywać mniejszą galaktykę. Odkrycie to ujawnia nowy wzorzec w ruchu tych gwiazd, który może zmienić nasze rozumienie ewolucji i interakcji galaktyk. Wyniki zostały opublikowane w The Astrophysical Journal Supplement Series.
Kiedy po raz pierwszy otrzymaliśmy ten wynik, podejrzewaliśmy, że może to być błąd w naszej metodzie analizy – powiedział Tachihara. Jednak po dokładniejszym zbadaniu okazało się, że wyniki są niepodważalne i byliśmy zaskoczeni.
SMC pozostaje jedną z galaktyk położonych najbliżej Drogi Mlecznej. Ta bliskość pozwoliła zespołowi badawczemu zidentyfikować i śledzić około 7000 masywnych gwiazd w galaktyce. Gwiazdy te, których masa jest ponad ośmiokrotnie większa od masy naszego Słońca, zazwyczaj przeżywają zaledwie kilka milionów lat, zanim eksplodują jako supernowe. Ich obecność wskazuje na regiony bogate w gaz wodorowy, kluczowy składnik formowania się gwiazd.
Gwiazdy w SMC poruszały się w przeciwnych kierunkach po obu stronach galaktyki, tak jakby były od siebie odpychane – powiedział Tachihara. Niektóre z tych gwiazd zbliżają się do LMC, podczas gdy inne oddalają się od niej, co sugeruje wpływ grawitacyjny większej galaktyki. Ten nieoczekiwany ruch potwierdza hipotezę, że SMC jest rozrywany przez LMC, co prowadzi do jego stopniowego zniszczenia.
Kolejnym zaskakującym odkryciem był brak ruchu obrotowego wśród masywnych gwiazd. W przeciwieństwie do naszej Drogi Mlecznej, gdzie gaz międzygwiazdowy wiruje razem z gwiazdami, badania ujawniły wyraźny wzorzec. Zazwyczaj młode masywne gwiazdy poruszają się wraz z gazem międzygwiazdowym, z którego się narodziły, ponieważ nie zdążyły jeszcze oddzielić się od jego ruchu. Jednak masywne gwiazdy w SMC nie podążają za wzorcem rotacji, co wskazuje, że sam gaz międzygwiazdowy również się nie obraca.
Jeśli SMC rzeczywiście się nie obraca, poprzednie szacunki jego masy i historii interakcji z Droga Mleczną i LMC mogą wymagać rewizji – wyjaśnił Nakano, współpracownik w badaniach, który również stworzył wideo wyjaśniające odkrycia. Może to potencjalnie zmienić nasze rozumienie historii oddziaływania trzech ciał pomiędzy obydwoma Obłokami Magellana i Drogą Mleczną.
Badania te mają szersze implikacje dla zrozumienia dynamiki interakcji między sąsiednimi galaktykami, szczególnie we wczesnym Wszechświecie. Astronomowie uważają SMC za idealny model do badania początków Wszechświata, ponieważ dzieli on wiele warunków z pierwotnymi galaktykami, takich jak niska metaliczność i słaby potencjał grawitacyjny. Dlatego odkrycia naukowców dotyczące interakcji SMC i LMC mogą przypominać procesy, które kształtowały galaktyki miliardy lat temu, zapewniając cenny wgląd w ich ewolucję w czasie kosmicznym. Odkrycia grupy mogą przyczynić się do nowego zrozumienia tych procesów.
Nie jesteśmy w stanie uzyskać »widoku z lotu ptaka« galaktyki, w której żyjemy – zauważył Tachihara. W rezultacie SMC i LMC są jedynymi galaktykami, w których możemy obserwować szczegóły ruchu gwiazd. Badania te są ważne, ponieważ pozwalają nam badać proces powstawania gwiazd w powiązaniu z ruchem gwiazd w całej galaktyce.
Opracowanie:
Agnieszka Nowak
Źródło:
Uniwersytet Nagoya
